Στράτων ο
ένδοξος Μάρτυς και οι συν αυτώ μαρτυρήσαντες Άγιοι διέτριβον εν Νικομηδεία, ανέβαινον
δε επί τούτω εις το θέατρον, ίνα κατηχώσι τον εκεί λαόν των Ελλήνων, και
απομακρύνωσι μεν αυτούς από της ειδωλολατρείας, προσφέρωσι δε εις την πίστιν
του Χριστού. Βλέπων δε ποτε ο άρχων της Νικομηδείας το θέατρον κενόν και άνευ
ανθρώπων, και μαθών την αιτίαν, τουτέστιν ότι οι λαοί διδασκόμενοι παρά των
Αγίων Μαρτύρων αφήκαν τας ηδονάς και μεταχειρίζονται νέαν ζωήν, καταφρονήσαντες
τας συνηθείας των πατέρων και προγόνων των, μετά μεγάλης σπουδής και ταχύτητος
προσέταξε να παραστήσωσιν ενώπιόν του τους Αγίους· ούτοι δε παρασταθέντες
ενώπιον αυτού ωμολόγησαν, ότι και αυτοί πρεσβεύουσι την εις Χριστόν πίστιν, και
τους άλλους διδάσκουσι να ακολουθώσι αυτήν. Δια τούτο λοιπόν εφέρθησαν εις το
θέατρον και παρεδόθησαν εις τα θηρία· επειδή δε διεφυλάχθησαν αβλαβείς,
εβασάνισαν αυτούς με διαφόρους τρόπους βασάνων. Τελευταίον δε ερρίφθησαν εις το
πυρ, και ούτως ηγωνίσθησαν υπέρ Χριστού τον του Μαρτυρίου αγώνα, και έλαβον
παρ’ Αυτού τον άφθαρτον στέφανον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου